O nawarstwieniu we właściwym znaczeniu mówimy wówczas, gdy napotka się ostry zespół psychotyczny lub psychonerwicowy. W pierwszym rzędzie wymienić tu trzeba stany podniecenia psychoruchowego, występujące pod wpływem czynników reaktywnych, połączone ze znacznym zwężeniem świadomości, a być może i z jakościową jej zmianą. Napady wściekłości tego rodzaju trudno odróżnić od padaczkowych, wobec czego wysuwano przypuszczenie, że chodzi o stany pomroczne. Za tym przypuszczeniem przemawia zupełna lub częściowa niepamięć              z okresu podniecenia. Częstą rzeczą bywają u oligofreników nawarstwione zespoły schizofrenoidalne, którym w piśmiennictwie niemieckim nadano nazwę Pfropfschizophrenie. Read the rest of this entry »

Brutalne wysiedlanie ludności z miejsc jej zamieszkania, nie kończące się wędrówki w poszukiwaniu dachu nad głową, zniszczenia wsi              i miast, przymusowa praca w ciężkich warunkach, ustawiczna obawa o los, duże ograniczenia żywnościowe, przeludnienie mieszkań itp.          te czynniki stwarzały podłoże do łatwego zakażania wyniszczonej ludności prątkami gruźlicy, rozsiewanymi obficie przez chorych, stłoczonych razem ze zdrowymi. Grozę położenia pogarszało świadome rozbicie przez najeźdźcę całego aparatu przeciwgruźliczego w Polsce. W bardzo krótkim czasie, po opanowaniu militarnym kraju rozwiązali okupanci wszystkie Towarzystwa Przeciwgruźlicze z Polskim Związkiem Przeciwgruźliczym na czele i prawie wszystkie poradnie przeciwgruźlicze, zabrali sanatoria przeznaczając je wyłącznie dla siebie, przekreślili dla nas leczenie klimatyczne zakazując nam pod karą śmierci dostępu do Zakopanego. Wprawdzie w ostatnich latach okupacji rozpoczęli Niemcy masowe badania radiologiczne kolejarzy, pracowników Ubezpieczalni Społecznych i osób wywożonych do Niemiec             do pracy przymusowej. Zwracano się nawet do polskiego świata lekarskiego z wezwaniem do czynnego udziału w tych badaniach obiecując ich umożliwienie. Read the rest of this entry »

Badania radioskopowe przeprowadzone wkrótce po wojnie wykazały, że na terenie Lublina wśród młodzieży przedszkoli, szkół powszechnych, gimnazjów, liceów, szkół zawodowych i obu wyższych uczelni na 17.412 osób w roku szkolnym 1945/46 było przypadków gruźlicy czynnej 911 (5,23%), gruźlicy wymagającej obserwacji 1996 (11,46%) i wygojonego zespołu gruźliczego pierwotnego 1964 (9,6%) (Julia Krajewska i Tadeusz Kielanowski). W masowych badaniach małoobrazkowych, przeprowadzonych przez Poradnię Przeciwgruźliczą     w Warszawie w okresie od 1. VI. do 30. XI 1946 r. Read the rest of this entry »

Obecne poglądy na powstanie i rozwój gruźlicy opierają się na klasycznym doświadczeniu, znanym jako zjawisko Kocha, oraz na nowszych badaniach histologicznopatologicznych (zwłaszcza Rankego), bakteriologicznych i klinicznych łącznie z rentgenowskimi. Zjawisko Kocha. Koch zwrócił (wr.1891) uwagę na dużą różnicę w oddziaływaniu zwierząt, wrażliwych na zakażenia gruźlicze, na pierwsze i na następne zakażenie prątkami gruźlicy. Mianowicie, jeżeli zdrowej śwince morskiej wetrzeć w nacięcie skóry zawiesinę prątków gruźlicy w małej dawce nie wywołującej posocznicy, to ranka zasklepia się i goi, a po 10-14 dniach Wytwarza się w jej miejscu twarda grudka. W następnych dniach grudka ulega zropieniu i wkrótce przechodzi w owrzodzenie, które nie ma skłonności, do gojenia się i zawiera obficie żywe prątki gruźlicy. Read the rest of this entry »