Poniewaz meskie mongoloidy sa bezplodne,

Ponieważ męskie mongoloidy są bezpłodne, a żeńskie tylko wyjątkowo mają potomstwo, dlatego rodzinne występowanie mon- goloidii jest taką rzadkością. W. ten sposób wyjaśniono, dlaczego jednojajowe mon- goloidy są zawsze albo obydwa zdrowe, albo obydwa nieprawidłowe. Jeżeli chodzi o zwykłe postacie mongoloidit, to genetycy o tyle mają słuszność, że przyczyna leży w chromosomach, Sam skład chromosomalny zależy jednak od czynników egzogen- nych, za czym przemawia statystyczny fakt częstości mongoloidii zależnie od wieku matek, od cielesnego i. psychicznego stressu, a zwłaszcza od przejść w •hitlerowskich obozach zagłady. Nie jest to wobec tego dziedziczność w ścisłym znaczeniu, lecz uszkodzenie zarodka w znaczeniu gametopatii lub blastoftorii. W przypadkach takich można mówić również o fenokopii, przez którą rozumie się taką sytuację, że wpływ egzogenny doprowadza do powstania takich samych właściwości jak określony ge- notyp. Trzeba jednak z naciskiem podkreślić, że wyjaśnienie tych stosunków nie rozwiązuje zagadnienia etiologii, lecz tylko patogenezy. Sprawa zdaje się być natury polietiologicznej. U dzieci tych upośledzony jest rozwój całego ustroju. Tuż po urodzeniu można zauwazyc małą, okrągłą czaszkę, płaską twarz z przeważnie małym, tępym nosem, wąskie, skośne szpary powiekowe, czerwony, ostro odgraniczony rumieniec na policzkach, czasem i na nosie, duży, pobrużdżony język (Iingua scrotaIis) wystający z ust (macroglossia). Cechy te z biegiem czasu stają się coraz wybitniejsze. Członki są uderzająco wiotkie i giętkie, tak że kończyny dolne można założyć na kark. Brzuch jest wypuklony, często jest przepuklina pępkowa. Nie należą do rzadkości wrodzone wady serca. Dzieci te są mało odporne na zakażenia, które stają się. przyczyną ich wczesnej śmierci. Mongo- loidzi rzadko żyją dłużej niż kilkanaście lat. Wzrost ciała ulega wyraźnemu zahamowaniu. [przypisy: maszkaronizm, maszkaronizm do włosów, maszkaronizm na włosy ]