Sprawiedliwość dla poszkodowanych podmiotów badawczych

Krytycy od dawna twierdzili, że amerykańskie wytyczne etyczne chronią naukowców bardziej niż chronią podmioty badawcze. Amerykański system nadzoru, pisze Laura Stark, został opracowany jako technika promowania badań i zapobiegania procesom sądowym . Weźmy na przykład obowiązki amerykańskich sponsorów badań, gdy badanie idzie nie tak. Jeśli badany jest poważnie ranny, ani badacz, ani sponsor nie ma prawnego obowiązku płacenia za opiekę medyczną tego podmiotu. W rzeczywistości tylko 16% akademickich centrów medycznych w Stanach Zjednoczonych uznaje za politykę płacenia za opiekę medyczną. osób poszkodowanych.3. Jeśli podmiot jest trwale niepełnosprawny i niezdolny do pracy, sponsorzy nie mają obowiązku wypłaty odszkodowania za utracony dochód. Jeśli podmiot umiera, sponsorzy nie mają żadnych zobowiązań finansowych wobec swojej rodziny. Żadne akademickie centrum medyczne w Stanach Zjednoczonych nie zapewnia polisom odszkodowań dla osób poszkodowanych lub ich rodzin za utracone wynagrodzenie lub cierpienie. Zasady te nie ulegają zmianie, nawet jeśli podmiot jest ranny w badaniu, które jest naukowo bezwartościowe, oszukańcze lub wyzyskujące. Takie zasady mogą być niesprawiedliwe, ale nie są to wiadomości. Przez prawie 40 lat krajowe komisje zwracały uwagę na niesprawiedliwość polegającą na zmuszaniu rannych podmiotów naukowych do zapłaty za własną opiekę medyczną, ale ich zalecenia dotyczące zmiany zostały zignorowane. Pierwszą krajową komisją, która zaleciła odszkodowanie dla rannych osób, był panel ad hoc zwołany przez Departament Zdrowia, Edukacji i Opieki Społecznej (HEW) w 1973 r. Po badaniu kiły Tuskegee. Cztery lata później, kolejna grupa zadaniowa HEW stwierdziła, że społeczeństwo ma obowiązek naprawy (o ile to możliwe) szkody wyrządzonej osobom fizycznym w badaniach naukowych, poprzez zapewnienie rekompensaty finansowej i opieki medycznej.2 Takie zobowiązania zostały potwierdzone w jednej formie lub inne przez krajowe komisje bioetyczne w 1978, 1982, 1995 i 2001 roku oraz przez Radę Międzynarodowych Organizacji Nauk Medycznych i Instytut Medycyny w 2002 roku. Pod koniec 2011 roku Komisja Prezydencka ds. Studiów nad Problemami Bioetycznymi opublikowała raport pod tytułem Moralne Nauka: Ochrona uczestników badań nad ludźmi, w którym powtarza, że ludzie nie powinni indywidualnie ponosić kosztów opieki wymaganej do leczenia szkód wynikających bezpośrednio z tych badań. 4 Ten raport wydaje się dawać w przybliżeniu taki sam wynik jak te które go poprzedziły.
Jak podkreśla Komisja, praktycznie każdy inny rozwinięty kraj wymaga od badaczy lub sponsorów zapewnienia leczenia lub odszkodowania dla rannych podmiotów. Niektóre kraje mają systemy odszkodowań bez winy; inne wymagają od sponsorów zapewnienia ubezpieczenia przed rozpoczęciem studiów. Garstka amerykańskich organów federalnych, takich jak Centrum Kliniczne Narodowego Instytutu Zdrowia (NIH), dobrowolnie zgodziła się na bezpłatną opiekę medyczną dla rannych osób, a od 1979 r. Uniwersytet Waszyngtoński utrzymuje program kompensacyjny bez winy płacić za długoterminowe koszty medyczne poniesione przez poszkodowanych. Ale zdecydowana większość akademickich ośrodków medycznych w USA pozostaje etycznie odstających.
Niezależnie od tego, czy sponsorzy branży lepiej sobie poradzą, to pytanie otwarte
[hasła pokrewne: lekarz ubezpieczenia zdrowotnego, fala uderzeniowa katowice, tanie leki apteka internetowa ]